پلی پروپیلن (PP) یک پلیمر افزودنی گرمانرم است که از ترکیب مونومرهای پروپیلن ساخته شده است. طیف گسترده ای از کاربردها از جمله بسته بندی مصرف کننده، قطعات پلاستیکی برای صنعت خودرو و منسوجات. دانشمندان پل هوگان و رابرت بنکس از شرکت فیلیپس پترولیوم اولین بار در سال 1951 پلی پروپیلن ساختند و بعدها دانشمندان ایتالیایی و آلمانی ناتا و رن نیز پلی پروپیلن ساختند. ناتا اولین پلی پروپیلن تجاری را در اسپانیا در سال 1954 به کمال رساند و سنتز کرد و توانایی تبلور آن علاقه زیادی را برانگیخت. در سال 1957، محبوبیت پلی پروپیلن منفجر شد و تولید تجاری گسترده در سراسر اروپا آغاز شد. امروزه یکی از پلاستیک های پرکاربرد در جهان است.
جعبه دارو ساخته شده از PP با درب لولایی زنده
بر اساس گزارش ها، تقاضای جهانی فعلی برای مواد PP حدود 45 میلیون تن در سال است و تخمین زده می شود که تقاضا تا پایان سال 2020 به حدود 62 میلیون تن افزایش یابد. کاربرد اصلی PP صنعت بسته بندی است. حدود 30 درصد از کل مصرف را تشکیل می دهد. پس از آن تولید برق و تجهیزات که حدود 26 درصد مصرف دارد، قرار دارد. لوازم خانگی و صنعت خودرو هر کدام 10 درصد مصرف دارند. صنعت ساختمان 5 درصد مصرف دارد.
PP سطح نسبتاً صافی دارد و می تواند جایگزین برخی پلاستیک های دیگر مانند چرخ دنده ها و پایه های مبلمان ساخته شده از POM شود. سطح صاف، چسباندن PP به سطوح دیگر را نیز سخت می کند، یعنی PP را نمی توان با چسب صنعتی محکم چسباند و گاهی برای چسباندن باید از جوش استفاده کرد. همچنین PP نسبت به سایر پلاستیک ها چگالی پایینی دارد که باعث صرفه جویی در وزن کاربر می شود. PP مقاومت بسیار خوبی در برابر حلال های آلی مانند گریس در دمای اتاق دارد. اما PP در دمای بالا به راحتی اکسید می شود.
یکی از مزایای اصلی PP پردازش عالی آن است که می تواند با قالب گیری تزریقی یا ماشینکاری CNC شکل بگیرد. به عنوان مثال، جعبه داروی PP، درب آن از طریق یک لولای زنده به بدنه بطری متصل می شود. جعبه دارو را می توان مستقیماً با قالب گیری تزریقی یا CNC پردازش کرد. لولای زنده ای که درب را به هم متصل می کند، یک قطعه پلاستیکی بسیار نازک است که می توان آن را به طور مکرر (با دامنه حرکتی شدید نزدیک به 360 درجه) بدون شکستن خم کرد. اگرچه لولای زنده ساخته شده از PP نمی تواند بار را تحمل کند، اما برای درب بطری مایحتاج روزانه بسیار مناسب است.
مزیت دیگر PP این است که می توان آن را به راحتی با سایر پلیمرها (مانند PE) کوپلیمریزه کرد و پلاستیک های کامپوزیت را تشکیل داد. کوپلیمر به طور قابل توجهی خواص مواد را تغییر می دهد و کاربردهای مهندسی قوی تری را در مقایسه با PP خالص ممکن می سازد.
یکی دیگر از کاربردهای غیر قابل اندازه گیری این است که PP می تواند هم به عنوان یک ماده پلاستیکی و هم به عنوان یک ماده فیبر عمل کند.
خواص فوق به این معنی است که PP می تواند در کاربردهای مختلفی استفاده شود: بشقاب، سینی، فنجان، کیسه حمل و نقل، ظروف پلاستیکی مات، و بسیاری از اسباب بازی ها و غیره.
+86-0571-61070797
